• Αποφύγετε τις συγκρούσεις την ώρα του φαγητού, όπως επίσης τα παρακάλια και τις δωροδοκίες. Διαφορετικά επιβεβαιώνετε ότι το φαγητό καταναλώνεται μόνο με το ζόρι.

  • Συζητήστε με το παιδί και συμφωνήστε ότι το παιδί έχει δικαίωμα να αρνηθεί το φαγητό αλλά δεν έχει δικαίωμα να καταναλώσει κάτι άλλο πέραν από αυτό που του προσφέρει ο γονιός. Αφήστε τη πείνα να λειτουργήσει ως φυσική συνέπεια

H παιδοψυχολόγος Μαρία Παπουτσή μιλά για τη σωστή λήψη τροφής
  • Δώστε χρόνο στο παιδί να βαρεθεί τη διαμάχη χωρίς να ασκείτε πίεση.

  • Εντάξτε το παιδί στην διαδικασία προετοιμασίας του φαγητού.

  • Αποφύγετε χαρακτηρισμούς του παιδιού όπως «δύσκολο στο φαγητό», «επιλεκτικό», «λαίμαργο» «βουλιμικό» και λοιπά, γιατί το παιδί ταυτίζεται.

  • Αδιαφορήστε για την αρνητική συμπεριφορά των παιδιών σχετικά με το φαγητό και ενθαρρύνετε τη θετική συμπεριφορά με ενίσχυση. Καλό είναι η ενίσχυση να μην είναι η λήψη τροφής αλλά κάτι άλλο όπως αυτοκόλλητα, μια βόλτα κτλ.

  • Μικρά και συχνά γεύματα.

  • Το πιάτο να μην εμπεριέχει μεγάλη ποσότητα φαγητού (το παιδί φουσκώνει και μόνο που το βλέπει).

  • Επιλέγετε ένα σερβίτσιο με χαρούμενα χρώματα και ελαφρύ ώστε εύκολα να μπορεί να το πιάσει με τα χέρια του και να «παίξει» με αυτό.

  • Σωστή λήψη τροφής σημαίνει να αποφύγετε τα διάφορα γλυκά ή αλμυρά σνακ μεταξύ των γευμάτων όπως σοκολάτες, πατατάκια, αναψυκτικά κ.λπ (αυτά σίγουρα θα του περιορίσουν ακόμα περισσότερο την όρεξη για φαγητό).

  • Προσφέρουμε περιορισμένες επιλογές – Προσφέρουμε στο παιδί δύο επιλογές, για να διαλέξει μόνο του («Προτιμάς μπρόκολο ή κουνουπίδι με το κοτόπουλο σου;»). Προσφέροντας μια εναλλακτική λύση, αποφεύγονται οι συγκρούσεις. Παράλληλα, οι περιορισμένες δυνατότητες εισάγουν την ιδέα του συμβιβασμού. Η προσφορά επιλογών αποτελεί ένδειξη ότι είμαστε πρόθυμοι να επιτρέψουμε στο παιδί να διαπραγματευτεί με υπευθυνότητα. Όμως, σε καμία περίπτωση δε μαγειρεύουμε άλλο φαγητό από αυτό της οικογένειας και δεν καταφεύγουμε σε εύκολες λύσεις.

  • Άρνηση – Αν το παιδί λέει «όχι» σε όλα, τότε κάνουμε συμφωνία ότι μπορεί να πει «όχι άλλο, ευχαριστώ», όταν φάει τουλάχιστο μια μπουκιά από αυτό που σερβίραμε. Έτσι φεύγει η πίεση από το παιδί ότι πρέπει να φάει και ηρεμεί, αφού έχει τον έλεγχο.

  • Ανταμείβουμε το παιδί, όταν τρώει και συμπεριφέρεται καλά στο τραπέζι. Εντοπίζουμε την καλή συμπεριφορά του παιδιού την ώρα του φαγητού και όχι πάντοτε την κακή. Η γκρίνια και οι επικρίσεις ενισχύουν τα προβλήματα διατροφής και ενθαρρύνουν τις συγκρούσεις για το ποιος θα επικρατήσει. Είναι καλύτερα να αγνοούμε την κακή συμπεριφορά όσο είναι δυνατό και να ανταμείβουμε την επιθυμητή. Η προσοχή, είτε θετική είτε αρνητική, αποτελεί μια ισχυρή ενίσχυση για τη συμπεριφορά. Αν το παιδί δε λαμβάνει θετική προσοχή, τότε θα επιδιώξει να πάρει αρνητική. Οπότε, αναζητούμε ευκαιρίες, για να επαινέσουμε το παιδί, όταν συμπεριφέρεται κατάλληλα. Όταν δίνουμε προσοχή στους καλούς τρόπους, το παιδί μαθαίνει ότι η κακή συμπεριφορά του δεν πρόκειται να ανταμειφθεί.

  • Προσπαθήστε να έχετε υπομονή και μην ξεσπάτε σε φωνές όταν το παιδί αρνείται να φάει. Μην ξεχνάτε πως το παιδί προσπαθεί να σπάσει και να ξεπεράσει τα όρια που του βάζετε.

  • Βρείτε ευκαιρίες να προσκαλείτε σπίτι άλλα συνομήλικα παιδιά και να τους ετοιμάζετε υγιεινά σνακ που τρώγονται με τα χέρια την ώρα που παίζουν. Είναι ένας καλός τρόπος να συνηθίσει το παιδί διάφορες γεύσεις καθώς παρασύρεται από τα άλλα παιδιά και το παιχνίδι και καταναλώνει την τροφή με μεγαλύτερη ευχαρίστηση.

  • Εφόσον οι ποσότητες που τρώνε τα παιδιά είναι μικρές, προφέρουμε σνακ στα ενδιάμεσα των γευμάτων.

H παιδοψυχολόγος Μαρία Παπουτσή μιλά για τη σωστή λήψη τροφής
  • Εισάγουμε μόνο μια καινούργια τροφή κάθε φορά και επειδή τα περισσότερα παιδιά καταναλώνουν πιο εύκολα τις τροφές με τις οποίες είναι εξοικειωμένα, μικρές ποσότητες καινούργιων τροφών είναι προτιμότερο να εισάγονται μαζί με αγαπημένα τους φαγητά. Επίσης, λαμβάνουμε υπόψη ότι το παιδί χρειάζεται να εκτεθεί 10-15 φορές σε μια νέα τροφή για να τη συνηθίσει.

  • Προσπαθούμε να μειώσουμε στο ελάχιστο οτιδήποτε αποσπά την προσοχή του παιδιού από το τραπέζι, έτσι κλείνουμε την τηλεόραση κατά τη διάρκεια των γευμάτων και απομακρύνουμε τα παιγνίδια. Αρκετές διαφημίσεις στην παιδική ζώνη προγραμμάτων αφορούν τρόφιμα που είναι πλούσια σε λίπος, ζάχαρη και θερμίδες.

  • Η σωστή λήψη τροφής εξαρτάται από το παράδειγμα που θα δώσουν οι γονείς. Οι γονείς αποτελούν πρότυπα συμπεριφοράς για τα παιδιά, τα οποία έχουν την τάση να τους μιμούνται. Το παιδί είναι πιο πιθανό να δοκιμάσει μια τροφή που τη δοκιμάζουμε και τρώμε εμείς, εφόσον βλέπει ότι είναι ασφαλής και εύγευστη. Τα γεύματα είναι στιγμές για όλη την οικογένεια, στις οποίες η διατροφή μαθαίνεται στην πράξη.

Leave a Reply